Łomżyńskie Towarzystwo Naukowe im. Wagów w Łomży przygotowuje obecnie kilka publikacji, które mamy nadzieję zaciekawią szczególnie osoby zainteresowane historią lokalną i regionalną oraz językiem. Pierwsza z nich to napisana w I poł. XIX wieku przez ks. Stanisława L. Jamiołkowskiego
Kroniczka kuleskiego plebana
Historia parafii w Kuleszach Kościelnych.
Zapoczątkowuje ona nowy cykl wydawniczy ŁTN pt. Edycja mazowiecko-podlaskich źródeł z XIX wieku. Ta interesująca pozycja wydawnicza została przygotowana do druku przez Małgorzatę K. Frąckiewicz. W recenzji wydawniczej dr hab. Beata Kuryłowicz, prof. UwB czytamy:
„Jest to opracowanie ważne zarówno dla lokalnej społeczności podlaskiej, jak i wspólnoty wszystkich Polaków. Dzięki takim świadectwom, dokumentującym tradycję, obyczaje, kulturę, historię małych ojczyzn i regionów, umacniają się więzi społeczne i poczucie tożsamości narodowej”.
Sam autor Kroniczki proponuje czytelnikowi zapuszczenie się w odległe dzieje:
„(…) w te wieki i czasy, z których żadnego świadectwa na piśmie o tej okolicy nie mamy. To najpewniejsza, że wonczas te żyzne dziś pola na Grodzkich, Litwie, Pażochach i Kalinowie, równie jak i te brzydkie bagniska, chrapy i sapy, tu i ówdzie w obrębie dzisiejszej mojej para i do reszty wysychające, oraz te jeszcze brzydsze wydmy i piaski pomiędzy Wyknem a Mościckami, Czarnowem a Kuleszami, zalegała nieprzejrzana puszcza, której mieszkańcem był zwierz dziki i ptastwo. Nazwy Puszcza (Gołasze), Dąb, sześć wiosek Chojane, cztery Kalinowa, Podlipne w mojej para i, a sąsiednie Dębniki Olszewo najoczywistszym takiego obrazu z zamierzchłej przeszłości dowodem. Same zresztą Kulesze dziś Kościelne niegdyś Rokitnica, od rokity, czyli rokiciny (salix rosmari- nifolia) [wierzba] t. j. gatunku wierzby do dziś dnia na mojej wilgotnej łączce się krzewiącej, czyliż nie taką tu leśno-gajową przeszłość przypominają? A nazwa krainy Polesie, Podlasie pod lasem mieszkających: których w średniowiecznej łacinie zwano Sylvicolae [mieszkańcy lasu] (ob. Naruszewicza „Histor. Narodu Polsk.” Lipsk 1836 r. t. I str. 90), Subsilvani [mieszkający pod lasem] (t. VI. 129 i 132) czyż także ongi lasów wielkich tu nie dowodzi? Kawałki bursztynu, znalezione na polach Grodzkich Starych i Gołaszów Górk, także za taką przeszłością tutejszą przemawiają.”
Redaktorka tego godnego uwagi opracowania we Wstępie zapisała:
„Z pewnością należy podkreślić, że Kroniczka kuleskiego plebana ma duże znaczenie dla badania i popularyzowania historii mazowiecko-podlaskiego pogranicza. Jej wnikliwa analiza to szansa na dopełnienie wiedzy o regionie podlaskim i podniesienie poziomu świadomości jego dziejów, a także możliwość budowania dystansu do siebie, by można było przekuwać przejęte dziedzictwo w wartość ocalonej i trwałej tradycji”.
Książka będzie do nabycia w siedzibie ŁTN im. Wagów przy ul. Długiej 13 oraz w sprzedaży wysyłkowej od 21 stycznia 2018 r. Zapraszamy.